#13 Duża torba na małego tuptusia

Niedawno w naszym mieszkaniu zamieszkał ośmiotygodniowy dzidziuś. Takie to to małe, a tyle chaosu narobiło! A to coś podgryzie, a to zrobi siusiu gdzie nie trzeba, ale przynajmniej dwójke robi na dworze😀. Pracować się nie da, bo juz sam tupot łapek po podłodze sprawia, że musisz oderwać wzrok od komputera i rozpływać się nad tą małą kreaturą przez następną godzinę.
Rozpływasz się nawet bez tupotu, wystarczy że maluch śpi. Albo je. Albo gryzie dwa razy większego od siebie dinozaura. Albo coś obwąchuje. Albo kładzie ci na stopie mordkę i zasypia. Albo cokolwiek, i tak każdy jego ruch powoduje u ciebie miękkie serce i nagle przestajesz odczuwać presję obowiązków. Ale muszę przyznać, że ten nasz mały zgredek to całkiem kumaty jest. Coraz częściej pokazuje, że chce na dwór, a noce przesypiał od samego początku. Dopiero nad ranem zaczyna się wiercić, biegniemy na szybkie siku i srrruu, z powrotem do łóżka. Piesiu nie do łóżka. Piesiu do swojego, koło łóżka. Ciekawe, kiedy wymięknę... 😅

Wracając do rzeczy, taki mały szczeniaczek to wiecznie by gdzieś tuptał. Uwielbia długie spacery, ale małe łapki szybko się męczą. Siada wtedy na ziemi, odpoczywa przez chwilę i biegiem znów pędzi przed siebie. Nie chcąc go zbytnio przemęczać, powstała idea zakupu torby. Uprzedzam pytanie: nie, nie będziemy go wiecznie nosić. Nie zapominamy, że to pies i po to ma łapy, żeby chodzić. Wyobraźcie sobie jednak, że łapiecie takiego zmęczonego buldożka, a on już po chwili pełen energii wierzga się i jeszcze chwila, a by z rąk Wam wyleciał. Sadzacie wtedy takiego delikwenta do nosidełka, on odpoczywa, i Wy odpoczywacie. Paseczkiem przypinacie go dla bezpieczeństwa do obroży. W sam raz na dłuższe wycieczki. Pancetta narazie to uwielbia. Mimo to, sadzamy ją tylko wtedy, kiedy stwierdzamy, że trasa, którą obraliśmy, jest zbyt wyczerpująca dla takiego malucha, albo teren, po którym się poruszamy, jest zbyt niebezpieczny (obowiązuje nas przecież ciągle kwarantanna). 

No właśnie, ale po co wydawać pieniądze na drogie gadżety dla zwierzaka, skoro w szafie leży sterta materiałów, maszyna do szycia wiecznie w gotowości i zapał też nie ustępuje? Co więcej, za chwilę taka torba wyląduje na śmietniku, bo przy 10-kilogramowym psie to plecy mogą siąść, a poza tym do wariatów uważających zwierzęta za niemowlaki, które trzeba stroić w sukieneczki i kurteczki, to jednak nam daleko. 

Z potrzeby chwili powstała więc torba na szczeniaka. Nie taka łatwa do uszycia dla laika, ale co kreatywniejszy sobie poradzi 😊. Zaczęłam od dociętej w owal pianki tapicerskiej i na jej kształt dociętego materiału. Trzeba teraz w głowie wyobrazić sobie, jak wszystko zszyć, żeby miało kształt. Skroiłam wszystko prowizorycznie, nie skupiając się na równych kawałkach. Podszyłam szarą tkaninę (z której ostatecznie zrezygnowałam przy odnawianiu krzeseł) polarem w łapki, dodałam jeszcze wcześniej czarną lamówkę - ot, taką miałam fanaberię. Połączywszy wszystko szpilkami, zabrałam się do zszywania. Standardowo trochę łaciny poleciało, ale torbę udało się skończyć w jeden wieczór. Zobaczcie poszczególne etapy:

 ...oraz efekt końcowy:

A jak tam się mają Wasze pupile? Dajcie znać w komentarzach, jak rozpieszczacie Waszych czworonożnych ulubieńców😊